Çocuklara İngilizce öğretimi: Raz kids

Çocuklara İngilizce öğretimi için kullanılabilecek yararlı web-sayfalarından bir tanesi de online kitaplara erişim sağlayabileceğiniz https://www.raz-kids.com/. Eğer kitap kurdu bir çocuğunuz varsa ve İngilizce kitap okumak istiyor da ona kitap bulmakta zorlanıyorsanız, bir göz atmanızda yarar olabilir.

Sitede okuyucu seviyesine göre kategorize edilmiş yüzlerce kitap var. Ben, okumaya başlama setlerini gördüm ve başarılı bir set olduğunu düşünüyorum. Daha ileri seviyelerde, kitapları okumak ve dinlemek mümkün. Bazı kitaplar için çalışma yaprakları geliştirilmiş. Her bir kitap bittiğinde, okuduğunu anlayıp anlamadığını görmeye yarayan "quiz"ler var. Üyelik ücretli ancak ücretsiz deneme yapmak ve ücretsiz örneklere ulaşmak mümkün. Ayrıca iphone, ipad ve kindle uygulamaları da var.

Ayrıca sitede ELL (İngilizce öğrenimi) için özel geliştirilmiş bir modülün de linki var. ŞURADA
Üyelik daha ucuz ve yine ücretsiz deneme yapmak ve ücretsiz örneklere ulaşmak mümkün.

Çocuklar için kodlama programı: Scratch

Çocuklar için kodlama dersleri olduğunu duymuştum. Birkaç ay önce bir etkinlikte kızım bir workshop'a katıldığında tanıştık Scratch 2 ile. Amerika'da bir üniversite tarafından geliştirilmiş bir programlama dili. Kendi sitelerinden ÜCRETSİZ indirmek mümkün. ŞURADAN. Sayfa Türkçe.    Anasayfasında https://scratch.mit.edu/ denemek mümkün, burada başkaları tarafından geliştirilmiş örnekler projeler de var. Ayrıca Ocak ayında Scratch 3 geliyormuş ve Beta versiyonunu denemek mümkün.

Bu kadar gevezelikten sonra gelelim bizim maceramıza. Programlama dili denildiği zaman benim aklıma Çince, Japonca gibi çok komplike şeyler geliyor. Bizim nesil bilir. C++ gibi diller vardı. Ben isminden bile korkardım o zamanlar. Sonrasında biraz HTML öğrenmiştim. Bu tam anlamıyla bir çocuk oyuncağı. Kullanımı çok kolay. Biraz karıştırıp öğrenmek mümkün. Ancak uğraşılırsa güzel şeyler ortaya çıkarmak mümkün.


Kızım, katıldığı eğitimdeki 5-10 dakikalık bir açıklama sonrasında, ilk hevesle birkaç basit oyun geliştirdi. Şimdilerde ara ara uğraşıyor. Bilgisayara meraklı çocuklar için yaratıcılıklarını ortaya koymalarına yardımcı olabilecek güzel bir araç. Hem de onları pasif oyunculardan üretken bireyler olmaya yönlendirebilir.

Peki, hangi yaşa uygun derseniz, sitesinde 8-16 yaş olarak belirtilmiş ama ben bilgisayarı kullanabilecek yaştaki her çocuk için uygun olduğunu düşünüyorum. Her ne kadar çocuklar için geliştirilmiş olsa da, bence yetişkinlerin kullanmasında da bir sakınca yok. Eğer okuma yazma bilmiyorsa başlarda biraz yetişkin desteği gerekebilir. Komutları deneye yanıla da keşfetmek mümkün.  Sayfalarını kurcalayarak da program hakkında bilgi edinmek mümkün. Örneğin ipuçları bölümünde nasıl programlama yapabileceğinizi açıklayan etkinlik kartları var. Youtube'da da nasıl kullanabileceğinizi açıklayan "Tutorial"lar var.
Ayrıca kendi websitelerinde geliştirdiğiniz oyun veya projeleri paylaşmak mümkün.

Programlamak artık çocuk işi!

GUNCELLEME: Yeni surum, Scratch 3.0 https://scratch.mit.edu/download adresinden indirilebiliyor. 

Ayrica artik online olarak bilgisayariniza indirmeden su sayfadan https://scratch.mit.edu/projects/editor/?tutorial=getStarted  kullanmaniz da mumkun. Dil seceneklerinde Turkce bulunuyor.

Bir de 5-7 yas icin sadelestirilmis versiyonu olan ScratchJr kullanabilirsiniz.

Çocuk oyunları ve şarkıları

Hangi yıllarda ortaya çıktıklarını bilmiyorum ama benim çocukluğumda oynadığımız bazı oyunlar ve  okullarımızda öğretilen bazı çocuk şarkıları var ki bugün bana bir eğitimci anne olarak çocuk gelişimine olumsuz etkileri olabileceğini düşündüğümden en kibar tabirle "uygunsuz ve gereksiz" geliyor. Daha farklı bir kelime de kullanmak mümkün ama hangisinin doğru olduğuna karar vermekte zorlanıyorum.

Birincisi "Yağ satarım, bal satarım" oyunu. İyi de neden ustası ölmüş. En iyimser ifade ile 6-7 yaşından itibaren çocuklar bu oyunu oynuyor. Niye bir çocuk oyununda, çocuğun anlamakta zorlanacağı bir kavram "ölüm" kullanılır? Başka hiç mi güzel bir kavram yok oyuna konu olabilecek? Ya da ölüm bir çocuk oyununa konu edilecek kadar basit bir kavram mı? Bu ve benzeri soruları sormadan duramıyorum.

İkincisi benim açımdan daha problemli bir oyun. Aslında sayışma. Herkes bilir. "Portakalı soydum." Soydum da neden yalan uydurdum? Neden yine bir çocuk oyununa yalan konu ediliyor? Ben bir anne olarak çocuğum olumsuz kavramlarla olabildiğince geç tanışsın isterken dilime dolanan bir sayışmada "Yalan uydurdum". E, hani biz çocuklarımızın yalan söylemelerini istemiyorduk, dürüst insanlar olarak yetiştirmeye çalışıyorduk. E, o zaman neden hala pek çok çocuğun dilindeki sayışmada ne işi var yalanın.

Bir diğeri "Köpek uçmak istemiş" diye başlayan şarkı. Bunu kızım anaokulunda iken öğretmişlerdi. İlk duyduğum andan itibaren ne mesaj vermek için yazıldığını merak ettiğim bir şarkı. Hadi yazılmış da, bir öğretmen neden 4-5 yaşındaki çocuklara bu şarkıyı öğretir. Şarkının anlamlı hiç bir yanı yok. Köpek olmayacak bir şey peşinde, karga köpeği kandırıyor, köpek düşüp ölüyor, karga da ona gülüyor. Her biri tek başına bu şarkıyı bu yaşta bir çocuğa öğretmemek için yeterli.

Eminim pek çok başka örnek de var şu an aklıma gelmeyen. Bunları düşündükçe üzülüyorum. Neden bizim tertemiz çocuklarımız bu oyunlarla, şarkılarla büyüsünler? Neden biz bu oyunlarla büyüdük? Daha güzel kavramlar yok muydu oyunlara, çocuk şarkılarına konu olabilecek?

Okul öncesi yaş grubu için İngilizce kitap önerileri: I forgot to say I love you & It's a bear's life

Uzun bir aradan sonra yeniden yazmaya karar verdim. Yazmak istediğim çok şey vardı ama nedense bilgisayarın başına geçmek zor geldi... Şimdi biriktirdiklerimi sıradan yazma zamanı. Ben aslında bu kitapları İngilizce öğretmek için kullanmıyorum. Yalnızca kızım küçükken kitap bulmakta çok zorlandığım için İngilizcelerini okuyup Türkçe olarak hikayelerini anlatmak için kullanıyordum.

Macmillan çocuk kitaplığından yayınlanmış birkaç kitap var ki, uzun zamandır bizim favorilerimizden ailecek. Ne zaman elimize geçseler hala keyifle okuyoruz. Daha doğrusu ben okuyorum, çocuklar da pür dikkat dinliyorlar. Hikayeler de, çizimler de çok başarılı.

İlki "I forgot to say I love you". Miriam Moss tarafından yazılmış ve Anna Currey tarafından resimlenmiş. Küçük Billy ve annesi, sabah geç kalıyorlar. Billy'e göre bu tavşanının yüzünden. Annesi, işine geciktiği için, Billy'i okula bırakırken aceleyle ayrılıyor ve ona seni seviyorum demeyi unutuyor...
Sonra ne mi oluyor? O da kitaba kalsın.

 

İkincisi, Anna Wilson tarafından yazılmış, Suzanne Diederen tarafından resimlenmiş "It's a bear's life". Parker, Oskar adında bir çocuğun ayıcığıdır. Oskar, Parker'ı her yere yanında götürür ancak Parker bu durumdan pek de memnun değildir. Çünkü sürekli hırpalanmaktadır. Sonunda dayanamaz ve Ayı Oteline gitmeye karar verir. Ancak orada da aradığını bulamaz...